Απόπειρα

Πολύ πριν ανοίξουν τα ψευδο-σύνορα μας έπεσε στα χέρια μου ξένο διαβατήριο με το οποίο μου είπαν περνάς 'πουπο τζιει' εύκολα.

Πήγα στην μάνα μου, "απο εδώ μπαίνεις στο χωρκό, εδώ είναι το σχολείο - ΣΧΟΛΕΙΟ - εδώ είναι το σινεμά της 'Φιγενούς' - ΣΙΝΕΜΑ - εδώ είναι οι καφενέδες, του Χαραλάμπη - ΧΑΡΑΛΑΜΠΗΣ - μετά το γιοφύρι στρίψε δεξιά. Στο πρώτο στρίψιμο αριστερά είναι το σπίτι του παππού σου - ΠΑΠΠΟΥΣ - είναι χτισμένο με πουρόπετρα πελεκητή. Ισια είναι το σπίτι της γιαγιάς σου - Χ -, σύνορα με τον ποταμό - μπροστά στα παράθυρα έχει σιδερένια πλέγματα με διάφορα σχέδια. Πίσω από αυτά τα παράθυρα έστεισε καραούλι ο παππούς σου με το αεροβόλο στο πραξικόπημα. Η φωτογραφία απο τον γάμο της δείχνει στο βάθος τα παράθυρα. Παρακάτω είναι τα περβόλια."

Ο παππούς μου είχε άλλες έγνοιες, "Στο σπίτι μόλις μπεις θα δείς την φωτογραφία του Καγκάριν άντικρυ σου. Πε τους να σου την δώσουσιν - τι να την κάμουσιν; Άφησα μιά φορεσιά του γάμου στο αρμάρι, αν την έχουν πε τους να σου την δώσουσιν. Ε την στην φωτογραφία." Μου δείχνει την φωτογραφία που η γιαγιά ισχυρίζεται οτι την αγκάλιασε κρυφά - αν και κάτι φαίνεται, ο παππούς λέει οτι ειναι μυγόχεσμα. "... το αρμάρι μας ήταν αρχαίο ..."

Από τον τάφο της η γιαγιά μου είπε "αποκλείεται, δεν θα σ'αφήκουν" - η μόνη πραγματίστρια. Αφού ξανακάμαμε μαζί την ίδια απόπειρα χρόνια πριν με τα κυπριακά μας διαβατήτρια όμως.

Διαβατήριο, τσιγάρα craven 'A', σάντουιτς, φωτογραφική. Το σχέδιο ήταν να πάρω ένα ταξί για όλη την ημέρα. Άφησα τα κλειδιά του αυτοκινήτου στον κύριο Νίκο του περιπτέρου και διέσχισα αργά την νεκρή ζώνη. Στο σημείο ελέγχου τους δεν με άφησαν να περάσω. Το διαβατήριο είναι ξένο αλλά το όνομα σου είναι ελληνικό. Που το ξέρετε; Εχουμε καταλόγους. Πάμε στον ανώτερο σου σε παρακαλώ. Εντάξει. 'Αφησε με να περάσω - είμαι ξένος. Δεν είσαι ξένος - μην μας περιπαίζεις. Το όνομα σου είναι στον τηλεφωνικό κατάλογο. Σε παρακαλώ άφησε με να περάσω. Δεν μπορώ - το όνομα σου δεν ειναι ξένου, είναι κυπραίου. Μα αφού τους άλλους άφησες τους. ´Αλλαξαν τα πράματα - η κατάσταση είναι ρευστή.
Γιατί; Ολοι περιμένουν να πάω. Αλλη φορά. Σε παρακαλώ. Αλλη φορά. Εμείς εδώ θα είμαστε. Τώρα πήγαινε πίσω.

Βγήκα έξω και έκατσα στην νεκρή ζώνη σε κάτι χαλάσματα να φάω το σάντουιτς. Στο πέμπτο τσιγάρο αποφάσισα, "Επαδά θα μείνω" - το είπα Κρητικά. Οπως ο Μπόρχες όταν πολιορκούσε την Πόλη των Αθανάτων. Το σάντουιτς - λούντζα, χαλλούμι - με έκανε Αθάνατο. Τώρα θα παρακαλούσα να πεθάνω.

Μετά από χρόνια, άνοιξαν τα ψ.σύνορα. Οι περισσότεροι πήγαν από μια, δυο φορές, απομυθοποιήθηκε η παιδική τους ηλικία, μίκραναν τα σπίτια, τα πλακάκια βρώμισαν, τα παράθυρα έγιναν φεγγίτες. Θυμήθηκαν τις μάντρες που έχεζαν, τις αίγες που έβοσκαν. Και είπαν, κανεί. Οι γέροι δεν άντεχαν, οι νέοι αροθυμούσαν. Οι μεν μπήκαν πάλι στα γεροκομεία τους, οι δε στην σκλαβιά της δουλειάς τους και της τεχνητής ατμόσφαιρας των κλιματιστικών.

Ο Θείος Πετράκης όμως πάει πίσω κάθε 2,3 μέρες. Από το πρωί περπατά στο χωρκό. Κάθεται μετά μπροστά από το ψέυδο-πρώην σπίτι του (αφού η Μπανανία Α' δεν του το αναγνωρίζει και η Μπανανία Β' δεν του το εξαργυρώνει), στην βεράντα και ανοίγει το tupper με το φαί του. Τρώει, πίνει. Μετά πάει στα περβόλια. Επιθεωρεί τον καρπό, βρίσκει λύσεις σε θεωρητικά προβλήματα, πώς να φέρει νερό, ποιοί να είναι στο συνεργείο για τα κλαδέματα, τι λίπασμα να βάλει. Κατανέμει την δουλειά, διαβάζει τις οδηγίες στα φυτοφάρμακα, εξοικειώνεται με τις νέες τεχνικές. Εχει κάνει σχέδια. Θα κτίσει ένα πατάρι στον ημιόρωφο, να μένει κρυφά εκεί - σαν την Αννα Φρανκ. Ποιός θα τον γυρέψει, ποιός θα του πει τίποτε σε αυτές τις Μπανανίες ένθεν και ένθεν; Συμφώνησε ο νυν ένοικος. Ετσι θα γλυτώσει και την πεζίνα πηγαινέλα.


Bebelfish translation:

Attempt
-------
A lot front they open the [pseydo]-borders us fall in my hands foreigner did passport with which to me they said you pass '? [poypo] [tziei]'? easily. Go to my mum, did "? from here you enter in [chorko=village], here it is the school - SCHOOL - here it is the cinema of '? [Figenoys]'? - [SINEMA] - here they are [kafenedes], [Charalampi] - [CHARALAMPIS] - afterwards the [giofyri] you turn right. In the first twisting left it is the house of your grandfather - GRANDFATHER - he is built with [poyropetra] hewer. [Isia] is the house of your grand mother - H -, borders with the river - front in the windows it has iron meshes with various drawings. Behind these windows [esteise] garrison your grandfather with the airgun in the coup d'etat. The photograph from her marriage shows in the depth the windows. Below they are [perbolia]."? Did my grandfather have other preoccupations, "? In the house as soon as you will enter you will see the photograph of your [Kagkarin] [antikry]. [Pe] their you [dosoysin] - what [kamoysin]? I left a costume of marriage in the [armari], if they have him to their [pe] you [dosoysin]. E in [fotografia]."? It shows me the photograph that the grand mother claims that him embraced concealedly - even if something appears, the grandfather says that is [mygochesma]. "? … was our [armari] ancient… "? From her grave did the grand mother say to me "? it is excluded, [s]'? [afikoyn]"? - the alone pragmatist. After we did again together the same attempt [chronia] before with Cypriot us [diabatitria] however. Passport, cigarettes craven '? A'? , sandwich, photographic. The drawing was I take a taxi for the all day. I left the keys of car in gentleman Nikos of kiosk and crossed late the dead area. In their point of control they did not leave me to pass. The passport is foreigner but your name is Greek. That him you know? We have lists. We go to your superior I request you. All right. '? It left with to pass - I am foreigner. You are not foreigner - not us [peripaizeis]. Your name is in the telephone list. I request you it left with to pass. I cannot - your name of they is not foreigner, it is [kypraioy]. But after the other you left their. ´[Allaxan] the things - the situation is fluid. Why? All wait for I go. Other time. I request you. Other time. We here we will be. Now it went behind. I outside came out and I sate in the dead area in something ruin I eat the sandwich. In the fifth cigarette I decided, "? [Epada] [meino]"? - him I said Cretans. As [Mporches] when it beseiged the City of Immortals. The sandwich - [loyntza], [challoymi] - made me Immortal. Now I would request to die.

After years, they opened [pseydo]-borders. Most went from, two times, demystified their children's age, smaller the houses, the tiles filthy, the windows became skylights. They remembered the stockyards that [shit], the goats that they grazed. And said, it makes. The olds did not bear, new [arothymoysan]. [Men] they entered again in carehomes their, in the slavery of their work and artificial atmosphere of airconditioners. Divine [Uncle Petrakis] however goes behind each 2,3 days. From the morning it walks in [village]. It afterwards sits front from the [pseydo]-former house (after [Mpanania] [A]'? his recognize him also does [Mpanania] [B]'? his it realises him), in the veranda and opens his tupper with food. It eats, it drinks. Afterwards it goes in [perbolia]. It inspects the fruit, it finds solutions in theoretical problems, how it brings water, who to be in the garage for the loppings, which fertilizer to put. It distributes the work, it reads the directives in the pesticides, it is familiarized with the new techniques. It has made drawings. It will build a loft in [imiorofo], it remains concealedly there - as Anna [Frank]. Who will look for him, who to him will say something in these [Mpananies] [enthen] and [enthen]? Agreed the [new] tenant. Thus save and [pezina] [pigainela].